Ik ben een van de geldende gelovige dat tassen worden aangegeven te worden gedragen. Toen ik echter voor het eerst begon te designer tassen, was ik nerveus om ze te dragen. De eerste designeraankoop die ik ooit heb gedaan, een Rebecca Minkoff -ochtend na tas in marineleer met een candy riet voering, het zat maandenlang in mijn kast gewokt. Ik zou mijn ochtend na de tas in zijn stofzak verlaten, heel zorgvuldig neergestreken in de bovenste plank van mijn kast. Ik zat toen op de universiteit, en elke dag na de les zou ik naar huis komen en mijn tas eruit halen en heel zorgvuldig op mijn bed plaatsen terwijl ik huiswerk deed, dan zou ik het terugzetten voor het slapengaan. Deze routine duurde enkele maanden voordat ik eindelijk de moed kreeg om mijn tas naar de les te brengen of boodschappen te doen.

De tijden zijn zeker veranderd, aangezien dat dan, omdat ik er nu een punt van maak om mijn designerzakken meteen bij aankoop te gebruiken. Vaak draag ik ze zelfs de winkel uit, ik ben de persoon die zo extatisch is om mijn nieuwe tas ideaal weg te dragen. Ik schuw niet om mijn koffers bijna overal mee te nemen, omdat het voor mij cruciaal is om gebruik te maken van mijn dure aankopen. Ik vind het geweldig dat het dragen van een designertas zelfs een reis kan maken zo alledaags als een supermarktwinkel die leuk is, en mijn tassen geven me dat gevoel, ongeacht waar ik heen ga. Ik reis met mijn tassen, draag ze naar mijn werk en draag ze met legging.

Ik stel echter enkele beperkingen in rond het gebruik van mijn tassen. Ik heb zelfs twee plaatsen waar ik het een beleid van maak om mijn designer tassen nooit mee te nemen. De eerste? Een nagelsalon. Ik ben een frequente Patron van de nagel schoonheidssalon (ik ben de laatste tijd verslaafd aan Dip Nails!), Maar ik draag nooit een van mijn designerzakken bij me om mijn nagels voor elkaar te krijgen. Ik was een paar weken geleden geschokt toen ik de prachtige blush roze Gucci Marmont Cam Bag van een vrouw zag zitten op de vloer van de schoonheidssalon een paar weken geleden. Ik bezit dezelfde tas en het idee om de mijne op de vloer van een schoonheidssalon te zetten stuurde rillingen over mijn rug. Ik ben er vrij zeker van dat ik me veel meer zorgen maakte over de tas van de vrouw dan zij, maar ik kon het niet helpen, maar een blik werpen in mijn manicure om ervoor te zorgen dat de tas in orde was. Afgezien van de gruwel om mijn tas op de vloer van een openbare plek te zetten, wachten er veel extra ongelukken om te gebeuren in een nagelsalon, ik zou nooit meer achterover kunnen gaan met mijn dure tas op de vloer. Met Pools, nagelolie en aceton die rond liggen, is dat een handtasramp die wacht om te gebeuren.

De tweede plaats waar ik geen designerzak mee zal dragen? Een dokterskantoor. Met zo veel ziektekiemen die rondvliegen, is de laatste plaats waar ik mijn dure tas wil dragen voor een griepincubator. Ik weet dat ziektekiemen die mijn tas aanraken onvermijdelijk zijn, maar het lijkt erop dat het minste wat ik zou kunnen doen, de tassen thuis in mijn collectie achterlaten tijdens doktersbezoeken. Trouwens, ik ben normaal gesproken op mijn minst trendy ooit tijdens het uitchecken van een arts en stijl is het minste van mijn zorgen, zelfs geen designer tas kan mijn uiterlijk redden.

Heb je plaatsen waar je je designer tassen niet mee brengt? Laat een reactie achter om ons te laten weten waar!